zaterdag 28 april 2007

Schutting


Vandaag ga ik lekker buiten werken. Mijn buurman heeft namelijk geregeld dat we een nieuwe schutting gaan plaatsen. Enkele weken geleden kwam hij met het voorstel. De huidige voldeed volgens hem niet meer en het werd tijd dat er iets nieuws kwam.
De vervanging van de schutting stond niet op mijn prioriteitenlijst, dus na overleg met mijn wederhelft hebben we besloten dit onderdeel maar wat naar voren te halen op ons “to do lijstje”.
De reden waarom we dit gedaan hebben is simpel. Er zijn om mindere aanleidingen geweest waar enorme burenruzies uit ontstaan zijn. We wonen er nog niet zo lang en dus leek het een goed moment om eens nader kennis te maken. En een gemeenschappelijke activiteit doet de teamgeest versterken. Toch?
Door het neerzetten van die schutting weten wij in ieder geval ook weer waar ons territorium begint en eindigt. Zijn we straks weer in staat om onszelf op te sluiten op onze eigen vierkante meters in de naïeve veronderstelling dat we daarmee enige privacy hebben zullen.

Hoeveel leerkrachten doen niet hetzelfde? Het lijkt vaak dat er samengewerkt wordt. Veranderonderwerpen worden moedig ter hand genomen, informatie en meningen uitgewisseld en als het meezit een gezamenlijk standpunt verwoord.
Er wordt onderzoek gedaan en tijdens dat hele proces wordt draagvlak gecreëerd. Iedereen die het moet doen, zal het er mee eens moeten zijn, anders gebeurt het niet.
In dat laatste zit een valkuil. Want nadat we besloten hebben om iets aan te gaan pakken, we ons met overtuiging hebben ingezet om de verandering in gang te zetten, is het weer terug naar ieder voor zich. De deuren van de klaslokalen gaan weer dicht en we gaan door met wat we aan het doen waren. We kijken dus nooit meer even over de schutting om te zien of we doen wat we afgesproken hadden.

Geregeld heb ik een “directeurenoverleg”. Het directeurenoverleg is, de naam zegt het al, een bijeenkomst van álle directeuren van álle scholen die bij de stichting waar ik werk zijn aangesloten. Op zo’n overleg bespreken we zaken die op (boven-)schools niveau spelen. Ontwikkelingen komen in het licht, welke richting we dan op kunnen, we worden zelfs een stukje opgeleid in het nieuwe leren, denken en ondernemen. Aan het roer van de stichting staat een bovenschoolse baas, wij hebben er trouwens twee, die de koers uitzet voor ons en de begeleiding onder zijn verantwoordelijkheid heeft.
De bijeenkomsten lijken op een gemiddelde teamvergadering. Een deel heeft zich voorbereid, de stukken gelezen, een deel heeft niets gedaan en de interactie tijdens zo’n bijeenkomst verloopt volgens dezelfde patronen. Er is er een directeur die moppert, er is er een die intelligente opmerkingen wil maken, een die mee wil denken, kortom, van alles wat. Na een hele ochtend bijeen gezeten te hebben, komen de besluiten. Althans, dat hopen dan onze bovenschools leidinggevenden. De besluitvorming gaat vaak traag. Documenten moeten nog terug naar de teams en medezeggenschapsraden, er moet draagvlak op de werkvloer komen. Eigenlijk zijn wij ook een beetje schuttingbouwers.
We vinden het lastig dat ontwikkelingen die van een ander echelon komen, naar onze scholen toe gaan. Uitzonderingen daargelaten. We willen bezig zijn met onze eigen school, onze eigen dingetjes en dat is al moeilijk genoeg. Er zijn duizend en één argumenten te benoemen waarom we die veranderingen en activiteiten vooral niet moeten doen.
Maar we moeten wél verder.
Mijn bovenschoolse baas herinnert ons dan aan de doelgroep. De groep waar we het eigenlijk allemaal voor doen: de kinderen. Een mooi en idealistisch argument.
Mocht dat argument niet werken dan is er altijd nog het management informatie systeem, de terugkerende verantwoording van de schoolleider aan zijn werkgever, maar ook de inspectie.
Dat is zo slecht nog niet als het klinkt. Verantwoording afleggen in deze complexe samenleving is een groot goed, het zit hem in het elkaar informeren. Bereid zijn open te staan om zaken te delen én je kwetsbaar durven opstellen.
Dus bouw die schutting, maar maak hem niet te hoog.

vandenBerg

Geen opmerkingen: