Terwijl onze kinderen de stenen uit de straten halen om ze door autoruiten en naar overheidsdienaren te smijten, spreekt onze minister zijn afschuw uit over deze acties en de wijze waarop er mee omgegaan wordt.
Daarna snelt hij zich naar een volgend beraad en gooit zijn plannen er met lichtsnelheid doorheen. De aandacht is afgeleid, dus nu is het moment om precaire zaken snel af te ronden en aan de slag te gaan.
In het kabinetsberaad van afgelopen week was voor het gemak de besluitvorming rondom de 1 miljard van Plasterk van de agenda gehaald en de discussie rondom het ontslagrecht volgde spoedig daarna. Ergo: ze hebben niets gedaan. En van uitstel komt……
Gisteren trof ik in het nieuws het bericht dat overeengekomen gaat worden dat leerkrachten langer door moeten werken, de Bapo-leeftijd opgeschroefd en er verlofdagen ingeleverd gaan worden. Het collegegeld gaat omhoog, de CAO voor het VO is met een magere twee procent binnengehaald en de directeuren PO kunnen rekenen op 275 euri loonsverhoging.
Ineens gaat het allemaal bijzonder snel, die besluitvorming. Er is blijkbaar haast bij geboden, want ook de heisa rondom Uruzgan heeft ons kabinet ternauwernood overleefd. De kans dat zij het voorjaar niet meer halen wordt met de dag groter.
Balkenende wordt al beschouwd als de Ronald Reagan van de Lage Landen. Veel blijven lachen en praten, geen idee waar het over gaat. We zullen zien.
Een vakbondsleider verkondigt op de radio dat we in ons onderwijs terug moeten naar de kwaliteit van het lesgeven. De man en vrouw voor die klas moet weten wat hij doet. Er wordt te veel, volgens zijn zeggen, gekeken naar de processen erom heen. Dit is het alibi om niet meer naar de kern te hoeven kijken, de kinderen en hun ontwikkeling. Nederland is een land met een “verstandseconomie” en we doen nog “iets” in transport, zo meldde hij de luisteraar.
Dat verstand ontwikkelen we niet voldoende, basisvorming, VMBO, studiehuis/tweede fase, allemaal projecten die vanaf het begin gedoemd waren te mislukken. Competentie gericht leren in het MBO is afgeschaft en de Middenschool van van Kemenade is ook nooit echt wat geworden. Waar zijn we toch mee bezig?
Ik zal het je vertellen. Nederland is af. We zijn klaar, afgerond, uitontwikkeld, laatste knoop kan dicht, de mouwen weer afgerold. Hier valt niets meer te doen.
De huizenprijzen blijven stijgen, kantoorparken verrijzen als paddestoelen uit de grond waar elders hele flats gewoon leeg staan, files worden bestreden met nóg meer wegen en wat eens een bos was werd landbouwgrond om nu, anno 2007, toch maar weer bos te worden. We rennen in cirkeltjes en kunnen écht niets nieuws meer bedenken.
Innovaties en uitvindingen zijn per definitie verbeteringen van wat al was. We zijn bezig ideeën van ideeën aan ideeën te koppelen en ondertussen verdwijnen hele generaties in grote scholen waar ze gaan onderpresteren omdat hun VO-advies te voorzichtig wordt afgegeven door hun leerkracht in groep 8. Hij kiest er liever voor het kind succesvol de VO school in te laten gaat dan dat ‘ie afbrandt en hijzelf alsnog het verwijt van de ouders krijgen zal.
Ik heb het gezien. Een jongetje dat VMBO advies had gekregen, terwijl toetsresultaten uitwezen dat hij geschikt was voor de HAVO. Het kereltje heeft het hartstikke naar zijn zin, haalt negens en tienen bij de vleet, maar zijn ouders zien gebeuren dat hij zich vervelen gaat. Huiswerk heeft hij in zucht af, waarna hij meteen naar zijn vrienden gaat en de straat op. Uitgedaagd voelt hij zich steeds minder en door alle successen lijkt hij minder leerbaar te worden.
Op een kwaaie dag hoort hij dat zijn docenten die 1040 uur niet leuk vinden. Hij is het daar wel mee eens, snapt niet waar het over gaat, maar er gebeurt nu tenminste wat.
De straat op, keien gooien. Spektakel.
Maar ze doen tenminste iets. En wij, volwassen professionals? Wij laten het allemaal maar weer over ons heenkomen en bekijken deze mini-revolutie van achter onze gordijnen en spreken schande. Maar misschien laten die kinderen nu juist wel zien wat wij al jaren geleden hadden moeten doen. De afkalving en uitbuiting van ons vak, onze branche tegengaan door er ook werkelijk iets aan te gaan doen.
Het Malieveld staat nog steeds leeg.
vandenBerg
Daarna snelt hij zich naar een volgend beraad en gooit zijn plannen er met lichtsnelheid doorheen. De aandacht is afgeleid, dus nu is het moment om precaire zaken snel af te ronden en aan de slag te gaan.
In het kabinetsberaad van afgelopen week was voor het gemak de besluitvorming rondom de 1 miljard van Plasterk van de agenda gehaald en de discussie rondom het ontslagrecht volgde spoedig daarna. Ergo: ze hebben niets gedaan. En van uitstel komt……
Gisteren trof ik in het nieuws het bericht dat overeengekomen gaat worden dat leerkrachten langer door moeten werken, de Bapo-leeftijd opgeschroefd en er verlofdagen ingeleverd gaan worden. Het collegegeld gaat omhoog, de CAO voor het VO is met een magere twee procent binnengehaald en de directeuren PO kunnen rekenen op 275 euri loonsverhoging.
Ineens gaat het allemaal bijzonder snel, die besluitvorming. Er is blijkbaar haast bij geboden, want ook de heisa rondom Uruzgan heeft ons kabinet ternauwernood overleefd. De kans dat zij het voorjaar niet meer halen wordt met de dag groter.
Balkenende wordt al beschouwd als de Ronald Reagan van de Lage Landen. Veel blijven lachen en praten, geen idee waar het over gaat. We zullen zien.
Een vakbondsleider verkondigt op de radio dat we in ons onderwijs terug moeten naar de kwaliteit van het lesgeven. De man en vrouw voor die klas moet weten wat hij doet. Er wordt te veel, volgens zijn zeggen, gekeken naar de processen erom heen. Dit is het alibi om niet meer naar de kern te hoeven kijken, de kinderen en hun ontwikkeling. Nederland is een land met een “verstandseconomie” en we doen nog “iets” in transport, zo meldde hij de luisteraar.
Dat verstand ontwikkelen we niet voldoende, basisvorming, VMBO, studiehuis/tweede fase, allemaal projecten die vanaf het begin gedoemd waren te mislukken. Competentie gericht leren in het MBO is afgeschaft en de Middenschool van van Kemenade is ook nooit echt wat geworden. Waar zijn we toch mee bezig?
Ik zal het je vertellen. Nederland is af. We zijn klaar, afgerond, uitontwikkeld, laatste knoop kan dicht, de mouwen weer afgerold. Hier valt niets meer te doen.
De huizenprijzen blijven stijgen, kantoorparken verrijzen als paddestoelen uit de grond waar elders hele flats gewoon leeg staan, files worden bestreden met nóg meer wegen en wat eens een bos was werd landbouwgrond om nu, anno 2007, toch maar weer bos te worden. We rennen in cirkeltjes en kunnen écht niets nieuws meer bedenken.
Innovaties en uitvindingen zijn per definitie verbeteringen van wat al was. We zijn bezig ideeën van ideeën aan ideeën te koppelen en ondertussen verdwijnen hele generaties in grote scholen waar ze gaan onderpresteren omdat hun VO-advies te voorzichtig wordt afgegeven door hun leerkracht in groep 8. Hij kiest er liever voor het kind succesvol de VO school in te laten gaat dan dat ‘ie afbrandt en hijzelf alsnog het verwijt van de ouders krijgen zal.
Ik heb het gezien. Een jongetje dat VMBO advies had gekregen, terwijl toetsresultaten uitwezen dat hij geschikt was voor de HAVO. Het kereltje heeft het hartstikke naar zijn zin, haalt negens en tienen bij de vleet, maar zijn ouders zien gebeuren dat hij zich vervelen gaat. Huiswerk heeft hij in zucht af, waarna hij meteen naar zijn vrienden gaat en de straat op. Uitgedaagd voelt hij zich steeds minder en door alle successen lijkt hij minder leerbaar te worden.
Op een kwaaie dag hoort hij dat zijn docenten die 1040 uur niet leuk vinden. Hij is het daar wel mee eens, snapt niet waar het over gaat, maar er gebeurt nu tenminste wat.
De straat op, keien gooien. Spektakel.
Maar ze doen tenminste iets. En wij, volwassen professionals? Wij laten het allemaal maar weer over ons heenkomen en bekijken deze mini-revolutie van achter onze gordijnen en spreken schande. Maar misschien laten die kinderen nu juist wel zien wat wij al jaren geleden hadden moeten doen. De afkalving en uitbuiting van ons vak, onze branche tegengaan door er ook werkelijk iets aan te gaan doen.
Het Malieveld staat nog steeds leeg.
vandenBerg
%5B1%5D.JPG)
